<บทความ>

ผลงานแรก ๆ ของผู้กำกับเกาหลีนาฮงจิน-Chaser และทะเลสีเหลือง-แสดงให้เห็นถึงสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาในฐานะนักเขียนภาพยนตร์ที่มีความตึงเครียดและละครอย่างมากมาย การสร้างของ Luo Hongzhen นั้นมีพลังที่หยาบและดั้งเดิมอยู่เสมอด้วยอารมณ์ที่รุนแรงและเรื่องเล่าที่กล้าหาญและไม่ได้ซ่อนความกระสับกระส่ายและความคลั่งไคล้ภายในของเขาการแสดงออกที่ดูวุ่นวายนี้อาจปรากฏอยู่ในมือของกรรมการคนอื่น ๆ แต่ภายใต้การควบคุมของเขามันสามารถเชื่อมโยงความมีเหตุผลและความบ้าคลั่งได้อย่างชาญฉลาดทำให้เกิดเรื่องราวที่ลึกซึ้งที่เต็มไปด้วยพลังและบุคลิกภาพ

ดังนั้นเมื่อเขาตัดสินใจที่จะกำกับภาพยนตร์สยองขวัญในชนบทที่มีบรรยากาศที่แข็งแกร่งในปี 2559 แรงกระตุ้นสร้างสรรค์ที่ไม่เหมือนใครนี้ผสมผสานกันเป็นเรื่องราวระทึกขวัญที่ผสมผสานการสืบสวนของตำรวจที่ไม่เป็นทางการกับองค์ประกอบเหนือธรรมชาติที่แปลกประหลาดภาพยนตร์เรื่องนี้คือ "The Wailing" ซึ่งแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติของความชั่วร้ายในแบบที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องระหว่างความเป็นจริงและความไร้สาระเต็มไปด้วยความตึงเครียดที่หายใจไม่ออกและความตึงเครียดทางอารมณ์ที่เข้าใจยากหลังจากภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ที่งานเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์มันได้รับการยกย่องอย่างรวดเร็วจากชุมชนที่สำคัญและได้รับรางวัลมากมายหลังจากการเปิดตัวกลายเป็นปรากฏการณ์ที่ไม่สามารถเพิกเฉยได้ในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ในปีนั้น

ถึงแม้ว่างานสยองขวัญของ Luo Hongzhen นั้นแตกต่างจากภาพยนตร์สยองขวัญเกาหลีคลาสสิกอื่น ๆ ในแง่ของอารมณ์-เช่นเลือดและความมืดมนของ Kim Jee-Woon "ฉันเห็นปีศาจ" (

คำเตือนสปอยเลอร์: เนื้อหาต่อไปนี้เกี่ยวข้องกับพล็อตสปอยเลอร์สำหรับภาพยนตร์เรื่อง "ร้องไห้" โปรดอ่านด้วยความระมัดระวัง

ในหมู่บ้านบนภูเขาที่ชื้นและน่าอึดอัดใจตำรวจจงจี่ (รับบทโดย Guo Duyuan) รู้สึกหมดหนทางในการเผชิญหน้ากับคดีฆาตกรรมที่รุนแรงกรณีทั้งหมดเหล่านี้ดูเหมือนจะเกิดจากผลกระทบของโรคลึกลับ สำหรับเมืองที่สงบสุขในตอนแรกความโหดร้ายที่รุนแรงเช่นนี้หายากแม้ว่าจงจิวรู้สึกไม่สบายใจแต่เขาก็ไม่สามารถทำการสอบสวนที่มีประสิทธิภาพเนื่องจากบุคลิกภาพที่ช้าและพฤติกรรมเงอะงะของเขา แม้ว่าเขาจะเห็นผิวหนังของฆาตกรปกคลุมไปด้วยฝีและดวงตาที่ขุ่นมัวของเขาแต่เขาก็ตำหนิเขาเพราะอารมณ์ชั่วคราวของเขาไม่ได้ควบคุม-ทำไมผู้ชายถึงฆ่าภรรยาและลูก ๆ ของเขาในทันใด?

เมื่อมีข่าวลือแพร่กระจายชาวบ้านชี้ไปที่ชายชาวญี่ปุ่น (รับบทโดย Kunimura Hayao) ซึ่งเพิ่งย้ายออกไปนอกเมืองในขณะที่จงจิวพยายามชี้แจงความจริงเขาเริ่มพบสัญญาณแปลก ๆ บ่อยครั้ง อย่างไรก็ตามฝันร้ายที่แท้จริงเกิดขึ้นหลังจากลูกสาวของเขา Hyojin (รับบทโดย Kim Hwan-hee) ก็ล้มป่วยอย่างรุนแรงและมีอาการชักอย่างรุนแรงเรื่องราวที่ตามมาคือการเดินทางของความกลัวและความเชื่อโชคลางที่มีอาการวิงเวียนศีรษะและการพรรณนาถึงวิธีการที่จงจิวในฐานะตำรวจทำให้เขาไม่มีอำนาจในภาวะวิกฤตได้อย่างสมบูรณ์ในระหว่างกระบวนการนี้ Luo Hongzhen ใส่อารมณ์ขันสีดำในเวลาที่เหมาะสมทำให้ผู้ชมรู้สึกถึงความเย็นยะเยือกในช่วงเวลาที่ไม่คาดคิดที่สุดเช่นเดียวกับที่เราเริ่มสะท้อนกับตัวเอกแบบนี้แต่เป็นตัวเอกที่ซุ่มซ่ามความเป็นจริงทำให้เรานึกถึงความโหดเหี้ยม: เขาไม่สามารถหยุดโศกนาฏกรรมไม่ให้เกิดขึ้นได้ในท้ายที่สุดในแง่หนึ่งการร้องไห้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความผิดพลาดของพ่อที่เขาทำโดยไม่ได้ตั้งใจและเป็นตัวเลือกเหล่านี้ที่ทำให้เขามีโอกาสปกป้องคนที่เขารัก เมื่อหลายคนตีความ ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับบาปเท่านั้น

ฉันจะไม่ทำลายแปลงเพิ่มเติมเพิ่มเติมเพราะเสน่ห์ของ "การร้องไห้" คือการดื่มด่ำกับตัวเองโดยไม่มีการคาดการณ์ล่วงหน้าและรู้สึกถึงความแปลกประหลาดและความตกใจที่มาถึงใบหน้าของคุณสิ่งที่น่าขนลุกจริงๆไม่ใช่การกระทำที่เฉพาะเจาะจงหรือผลที่ตามมา แต่คำอุปมาอุปมัยของมนุษย์และความกลัวทางวัฒนธรรมตลอดภาพยนตร์ - ในกระบวนการพยายามอธิบายปรากฏการณ์อาถรรพณ์อย่างมีเหตุผลเราสามารถเผชิญหน้ากับความจริงที่มืดมิดที่ไม่สามารถเข้าใจได้และไม่สามารถหลบหนีได้เมื่อฉากสุดท้ายค่อยๆตกอย่างช้า ๆ ความสิ้นหวังที่แทรกซึมเข้าไปในไขกระดูกจะมาเหมือนกระแสน้ำและจะไม่แยกย้ายกันไปเป็นเวลานาน

สามารถดูได้ในวิดีโอ Amazon Prime หรือให้เช่าบน Apple TV